Wyprawka

– fartuszek na gumki lub rzepy,

– kapcie (najlepiej na rzepy)*,

– ręcznik (mały z wieszaczkiem),

– komplet rzeczy na zmianę w woreczku z materiału,

– piżama (3-latki),

– poduszeczka (jasiek) w poszewce,

– koc z powłoka,

– strój gimnastyczny (koszulka z krótkim rękawem, spodenki) w woreczku,

– kubek, szczotka do zębów, pasta (3-latki od drugiego półrocza)

– chusteczki nawilżane (takie dla niemowlaków)

 

Prosimy o ubieranie dzieci do przedszkola swobodnie (bez niepotrzebnych guzików i zamków).

Wszystkie rzeczy musza być podpisane!!!

 

 

*(…)Prawidłowe obuwie powinno charakteryzować się następującymi cechami:

 

Cholewka (górna cześć buta)

– Skórzana (higieniczna) z miękką wyściółką (zapewni wentylacje oraz komfort użytkowania w odróżnieniu od materiałów syntetycznych).

– Wysoka (zdecydowanie ograniczy urazowość) – powinna sięgać powyżej kostek, dokładnie obejmując ich okolice.

– Z mocnym wydłużonym zapiętkiem z niepodatnego na odkształcenia materiału (zapewnia prawidłowa stabilizacje stopy w każdej fazie chodu). Łatwo sprawdzić tę cechę poprzez próbę naciśnięcia tylnej części buta (piety). Opór to dobry znak.

– Odpowiednio wykrojona i zbudowana na prawidłowym kopycie (dobra szerokosc i wysokość, umożliwiająca prawidłowe  stawienie i trzymanie stopy).

– Zapewniająca komfort i zachowanie funkcji (właściwy kształt, płaskie szwy, odciążenia miejsc wrażliwych, odpowiednia tęgość).

– Ustawiona pod katem prostym w stosunku do podeszwy. Postaw parę butów zapiętkiem do siebie i sprawdź kat ustawienia “piętek”.

 

Podeszwa

Spód w odcinku przednim powinien być zwrócony lekko do środka (10-150) oraz na tyle szeroki, by nie blokować swobodnego ruchu palców stopy. Wąskie obuwie powoduje wzajemne zachodzenie palców na siebie, co w przyszłości prowadzi do wystąpienia schorzenia zwanego halluksami, czyli koślawością palucha. Brak ruchów palców uniemożliwia kształtowanie się naturalnych łuków stopy.

– Czubek podeszwy może być lekko uniesiony ( 5-6 mm) dla poprawienia mechanizmu zwanego przekolebaniem stopy oraz zapobiegania częstemu u dziecka zahaczaniu przodem buta o podłoże.

– Wysokość obcasa wraz z podeszwa nie powinna być wyższa niż:

do 0,5 cm-do 3 roku życia, do 1,0 cm-do 6 roku życia, 1,5 cm-do 12 roku życia, 2 cm- powyżej 12 roku życia.

– Obcas Thomasa – polega na podwyższeniu przyśrodkowej części podeszwy buta o kilka milimetrów (w zależności od wieku i wzrostu dziecka) podwyższeniu przyśrodkowej części podeszwy buta o kilka milimetrów (w zależności od wieku i wzrostu dziecka) – jako standard w profilaktyce koślawości stóp.

– Brak poślizgu (zelówki i obcasa).

– Fizjologiczny kształt podeszwy i podpodeszwy.

(…)

autor tekstu : Dr n. med. Ryszard Tomasz Perner, chirurg ortopeda, traumatolog